اعمال شب نوزدهم ماه مبارک رمضان - شب های قدر
1- غسل مقارن با غروب آفتاب
2- دورکعت نماز
خواندن دو رکعت نماز که در هر رکعت بعد از حمد، هفت مرتبه سوره‌ی توحید را خوانده و بعد از نماز هفتاد مرتبه گفته شود: اَستَغفُرِاللهَ وَ اَتوبُ اِلَیهِ.
3- صد مرتبه گفته شود:
"اَستَغفُرِاللهَ رَبی وَ اَتوبُ اِلَیه"
4- صد مرتبه گفته شود:
"اَللّهُمَّ العَن قَتَلَةَ اَمیرَالمومنینَ"
5- خواندن دعای جوشن کبیر
6- احیا و شب زنده داری
7- خواندن صدرکعت نماز
8- مراسم قرآن به سرگرفتن
9-زیارت حضرت اباعبدالله الحسین (ع)
10- خواندن دعای
اللَّهُمَّ إِنِّی أَمْسَیْتُ لَکَ عَبْدا دَاخِرا لا أَمْلِکُ لِنَفْسِی نَفْعا وَ لا ضَرّا وَ لا أَصْرِفُ عَنْهَ سُوءا
خدایا شام کردم درحالىکه براى تو تنها بنده کوچک و خوارى هستم، که براى خویش سود و زیانى را به دست ندارم، و نمیتوانم از خود پیش آمد بدى را بازگردانم،
أَشْهَدُ بِذَلِکَ عَلَى نَفْسِی وَ أَعْتَرِفُ لَکَ بِضَعْفِ قُوَّتِی وَ قِلَّةِ حِیلَتِی
به این امر بر خویش گواهى مىدهم، و در پیشگاهت به ناتوانى و کمى چارهام اعتراف مى کنم،
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْجِزْ لِی مَا وَعَدْتَنِی وَ جَمِیعَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ مِنَ الْمَغْفِرَةِ فِی هَذِهِ اللَّیْلَةِ
خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و آنچه را به من و همه مردان و زنان مؤمن، از آمرزش در این شب وعده دادى وفا کن،
وَ أَتْمِمْ عَلَیَّ مَا آتَیْتَنِی فَإِنِّی عَبْدُکَ الْمِسْکِینُ الْمُسْتَکِینُ الضَّعِیفُ الْفَقِیرُ الْمَهِینُ
و آنچه را به من عنایت فرمودهاى کامل ساز، که من بنده بیچاره، درمانده، ناتوان، تهیدست خوار توام.
اللَّهُمَّ لا تَجْعَلْنِی نَاسِیا لِذِکْرِکَ فِیمَا أَوْلَیْتَنِی وَ لا [غَافِلا] لِإِحْسَانِکَ
خدایا مرا فراموش کننده ذکرت قرار مده، در آنچه سزاوار آنم فرمودى، و نه فراموش کننده احسانت،
فِیمَا أَعْطَیْتَنِی وَ لا آیِسا مِنْ إِجَابَتِکَ وَ إِنْ أَبْطَأَتْ عَنِّی فِی سَرَّاءَ [کُنْتُ] أَوْ ضَرَّاءَ
در آنچه عطایم نمودى، و نه ناامید از اجابتت، گرچه مدّت زمانى طولانى گردد، چه در خوشى یا ناخوشى،
أَوْ شِدَّةٍ أَوْ رَخَاءٍ أَوْ عَافِیَةٍ أَوْ بَلاءٍ أَوْ بُؤْسٍ أَوْ نَعْمَاءَ إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعَاءِ
یا سختى، یا آسانى، یا عافیت، یا بلا، یا تنگدستى، یا در نعمت همانا تو شنونده دعایى
11- خواندن دعای
اللَّهُمَّ اجْعَلْ فِیمَا تَقْضِی وَ تُقَدِّرُ مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتُومِ
بار خدایا مقرر فرما در قضا و قدرت از امر حتمى که (کسى را از آن گریزى نیست و)
وَ فِیمَا تَفْرُقُ مِنَ الْأَمْرِ الْحَکِیمِ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ وَ فِی الْقَضَاءِ الَّذِی لاَ یُرَدُّ وَ لاَ یُبَدَّلُ
در آنچه جدا کنى از امور حکیمانه در شب قدر و در قضایى که تغییر نمى کند و رد و بدل نمى شود
أَنْ تَکْتُبَنِی مِنْ حُجَّاجِ بَیْتِکَ الْحَرَامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمْ الْمَشْکُورِ سَعْیُهُمْ الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمْ الْمُکَفَّرِ عَنْهُمْ سَیِّئَاتُهُمْ
که بنویسى مرا از حاجیان بیت الحرامت آنان که حجشان قبول و کوشش آنان قدر دانى شود و آمرزیده گردد گناهانشان و جبران شود بدکرداریهایشان
وَ اجْعَلْ فِیمَا تَقْضِی وَ تُقَدِّرُ أَنْ تُطِیلَ عُمْرِی وَ تُوَسِّعَ عَلَیَّ فِی رِزْقِی وَ تَفْعَلَ بِی کَذَا وَ کَذَا
و مقرر فرما در آنچه قضا و قدر دارى که دراز باشد عمرم و فراخ کنى بر من روزیم را و بفرمایى با من چنین و چنان.
12- خواندن این دعا
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
اى خدا بر محمد و آل محمد درود فرست
وَ اقْسِمْ لِی حِلْماً یَسُدُّ عَنِّی بَابَ الْجَهْلِ وَ هُدًى تَمُنُّ بِهِ عَلَیَّ مِنْ کُلِّ ضَلاَلَةٍ وَ غِنًى تَسُدُّ بِهِ عَنِّی بَابَ کُلِّ فَقْرٍ
و مرا حلمى روزى گردان که به آن حلم درگاه جهالت را به روى من ببندى و هدایتى نصیب کن که بمنت و عنایتت هر گونه ضلالت را از من دور گردانى و بینیازى عطا کن که در فقر را از هر سویى بر من مسدود کنى
وَ قُوَّةً تَرُدُّ بِهَا عَنِّی کُلَّ ضَعْفٍ وَ عِزّاً تُکْرِمُنِی بِهِ عَنْ کُلِّ ذُلٍ
و نیرویى بخش که هر ضعف و ناتوانى را از من بازگردانى و عزتى مرحمت فرما که هر ذلت و خوارى را مبدل ببزرگوارى فرمایى
وَ رِفْعَةً تَرْفَعُنِی بِهَا عَنْ کُلِّ ضَعَةٍ وَ أَمْناً تَرُدُّ بِهِ عَنِّی کُلَّ خَوْفٍ وَ عَافِیَةً تَسْتُرُنِی بِهَا عَنْ کُلِّ بَلاَءٍ
و رفعت مقامى بخش که مرا از هر پستى و حقارت حفظ گرداند و آن ایمنى عطا کن که بآن ایمنى ترس و خوفى را از من دور سازى و عافیتى کرامت کن که هر بلا و مصیبت را از من دور گردانى
وَ عِلْماً تَفْتَحُ لِی بِهِ کُلَّ یَقِینٍ وَ یَقِیناً تُذْهِبُ بِهِ عَنِّی کُلَّ شَکٍ
و علمى عطا فرما که درگاه هر یقین را به روى من بگشایى و یقینى ده که هر شک و ریب را به آن از دلم زایل گردانى
وَ دُعَاءً تَبْسُطُ لِی بِهِ الْإِجَابَةَ فِی هَذِهِ اللَّیْلَةِ وَ فِی هَذِهِ السَّاعَةِ السَّاعَةِ السَّاعَةِ السَّاعَةِ یَا کَرِیمُ
و حال دعایى اجابت کن که به اجابت قرین گردانى در همین شب و در همین ساعت همین ساعت همین ساعت همین ساعت اى خداى با لطف و کرم
وَ خَوْفاً تَنْشُرُ (تُیَسِّرُ) لِی بِهِ کُلَّ رَحْمَةٍ وَ عِصْمَةً تَحُولُ بِهَا بَیْنِی وَ بَیْنَ الذُّنُوبِ
خوف خود را در دلم فرا دار که بواسطه آن هر گونه رحمتت را برایم منتشر گردانى و مرا عصمتى از خطا و گناه بخش که به آن میان من و گناهانم حایل سازى
حَتَّى أُفْلِحَ بِهَا عِنْدَ الْمَعْصُومِینَ عِنْدَکَ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
تا آنکه به آن عصمت نزد معصومان مظفر و سرفراز باشم به حق رحمت بى پایانت اى مهربانترین مهربانان عالم.
