دعای ندبه با صدای مداحان معروف
دانلود رایگان دعای ندبه با صداهای زیبای مداحان اهل بیت ع به همراه متن و ترجمه .
برای دانلود دعای ندبه با صدای مداح مورد علاقه خود بر روی هر مداح کلیک کنید و دانلود کنید.
دعای ندبه با صدای محسن فرهمند
---------------------------------------------------------------------------
دعای ندبه با صدای میثم تمار
---------------------------------------------------------------------------
عای ندبه با صدای سعید حدادیان
---------------------------------------------------------------------------
عای ندبه با صدای محمدرضا طاهری
---------------------------------------------------------------------------
عای ندبه با صدای سید مهدی میرداماد
---------------------------------------------------------------------------
عای ندبه با صدای حاج رضا نبوی
---------------------------------------------------------------------------
عای ندبه با صدای حمید رمضانپور
---------------------------------------------------------------------------
عای ندبه با صدای مرتضی طاهری
---------------------------------------------------------------------------
عای ندبه با صدای حاج منصور نورایی
---------------------------------------------------------------------------
عای ندبه با صدای حمید رضا احمدی
متن دعای ندبه
در فصل دهم از باب زیارات، دو مقام است: مقام دوم؛ زیارت های امام زمان (عج) را بیان می کنیم: دعاى ندبه است که مستحب است در چهار عید یعنى عید فطر و قربان و غدیر و روز جمعه بخوانند و آن دعا این است
متن و ترجمه:
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ نَبِیِّهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلِیماً
ستایش و سپاس مخصوص خداست که آفریننده جهان است و درود و تحیت کامل بر سید ما و پیغمبر خدا حضرت محمد مصطفى و آل اطهارش باد
اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ عَلَى مَا جَرَى بِهِ قَضَاؤُکَ فِی أَوْلِیَائِکَ الَّذِینَ اسْتَخْلَصْتَهُمْ لِنَفْسِکَ وَ دِینِکَ
پرودگارا تو را ستایش مى کنم براى هر چه که در قضا و قدر تقدیر کردى بر خاصان و محبانت یعنى بر آنان که وجودشان رابراى حضرتت خالص و براى دینت مخصوص گردانیدى
إِذِ اخْتَرْتَ لَهُمْ جَزِیلَ مَا عِنْدَکَ مِنَ النَّعِیمِ الْمُقِیمِ الَّذِی لاَ زَوَالَ لَهُ وَ لاَ اضْمِحْلاَلَ
چون بزرگ نعیم باقى و بى زوال ابدى را که نزد توست بر آنان اختیار کردى
بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَیْهِمُ الزُّهْدَ فِی دَرَجَاتِ هَذِهِ الدُّنْیَا الدَّنِیَّةِ وَ زُخْرُفِهَا وَ زِبْرِجِهَا فَشَرَطُوا لَکَ ذَلِکَ
بعد از آنکه زهد در مقامات و لذات و زیب و زیور دنیاى دون را بر آنها شرط فرمودى آنها هم بر این شرط متعهد شدند
وَ عَلِمْتَ مِنْهُمُ الْوَفَاءَ بِهِ فَقَبِلْتَهُمْ وَ قَرَّبْتَهُمْ وَ قَدَّمْتَ لَهُمُ الذِّکْرَ الْعَلِیَّ وَ الثَّنَاءَ الْجَلِیَ
و تو هم مى دانستى که به عهد خود وفا خواهند کرد پس آنان را مقبول و مقرب درگاه خود فرمودى و علو ذکر یعنى قرآن با بلندى نام و ثناى خاص و عام بر آنها از پیش عطا کردى
وَ أَهْبَطْتَ عَلَیْهِمْ مَلاَئِکَتَکَ وَ کَرَّمْتَهُمْ بِوَحْیِکَ وَ رَفَدْتَهُمْ بِعِلْمِکَ وَ جَعَلْتَهُمُ الذَّرِیعَةَ (الذَّرَائِعَ) إِلَیْکَ وَ الْوَسِیلَةَ إِلَى رِضْوَانِکَ
و آنها را واسطه (هدایت خلق به توحید و معرفت) و وسیله دخول بهشت رضوان و رحمت خود گردانیدى
فَبَعْضٌ أَسْکَنْتَهُ جَنَّتَکَ إِلَى أَنْ أَخْرَجْتَهُ مِنْهَا
پس بعضى از آنها را در بهشت منزل دادى تا هنگامى که او را از بهشت بیرون کردى
وَ بَعْضٌ حَمَلْتَهُ فِی فُلْکِکَ وَ نَجَّیْتَهُ وَ (مَعَ) مَنْ آمَنَ مَعَهُ مِنَ الْهَلَکَةِ بِرَحْمَتِکَ
و برخى را در کشتى نشاندى و با هر کس ایمان آورده و در کشتى با او درآمده بود همه را از هلاکت به رحمت خود نجات دادى
وَ بَعْضٌ اتَّخَذْتَهُ لِنَفْسِکَ خَلِیلاً وَ سَأَلَکَ لِسَانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ فَأَجَبْتَهُ
و بعضى را به مقام خلت خود برگزیدى و درخواستش را که وى لسان صدق در امم آخر باشد اجابت کردى
وَ جَعَلْتَ ذَلِکَ عَلِیّاً وَ بَعْضٌ کَلَّمْتَهُ مِنْ شَجَرَةٍ تَکْلِیماً وَ جَعَلْتَ لَهُ مِنْ أَخِیهِ رِدْءاً وَ وَزِیراً
و به مقام بلند رسانیدى و بعضى را از شجره طور با وى تکلم کردى و برادرش را وزیر و معین وى گردانیدى
وَ بَعْضٌ أَوْلَدْتَهُ مِنْ غَیْرِ أَبٍ وَ آتَیْتَهُ الْبَیِّنَاتِ وَ أَیَّدْتَهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ
و بعضى را به غیر پدر تنها از مادر ایجاد کردى و به او معجزات عطا فرمودى و او را به روح قدس الهى مؤید داشتى
وَ کُلٌّ (وَ کُلاًّ) شَرَعْتَ لَهُ شَرِیعَةً وَ نَهَجْتَ لَهُ مِنْهَاجاً وَ تَخَیَّرْتَ لَهُ أَوْصِیَاءَ (أَوْصِیَاءَهُ)
و همه آن پیمبران را شریعت و طریقه و آیینى عطا کردى و براى آنان وصى و جانشینى
مُسْتَحْفِظاً بَعْدَ مُسْتَحْفِظٍ (مُسْتَحْفَظاً بَعْدَ مُسْتَحْفَظٍ) مِنْ مُدَّةٍ إِلَى مُدَّةٍ إِقَامَةً لِدِینِکَ وَ حُجَّةً عَلَى عِبَادِکَ
براى آنکه یکى بعد از دیگرى از مدتى تا مدت معین مستحفظ دین و نگهبان آیین و شریعت و حجت بر بندگان تو باشد قرار دادى
وَ لِئَلاَّ یَزُولَ الْحَقُّ عَنْ مَقَرِّهِ وَ یَغْلِبَ الْبَاطِلُ عَلَى أَهْلِهِ
تا آنکه دین حق از قرارگاه خود خارج نشده و اهل باطل غلبه نکنند
وَ لاَ (لِئَلاَّ) یَقُولَ أَحَدٌ لَوْ لاَ أَرْسَلْتَ إِلَیْنَا رَسُولاً مُنْذِراً وَ أَقَمْتَ لَنَا عَلَماً هَادِیاً
و تا کسى نتواند گفت که اى خداچرا رسول بسوى ما نفرستادى که ما را از جانب تو به نصیحت ارشاد کند و چرا پیشوا نگماشتى
فَنَتَّبِعَ آیَاتِکَ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَذِلَّ وَ نَخْزَى
که ما از آیات و رسولانت پیروى کنیم پیش از آنکه به گمراهى و ذلت و خذلان در افتیم
إِلَى أَنِ انْتَهَیْتَ بِالْأَمْرِ إِلَى حَبِیبِکَ وَ نَجِیبِکَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ
لذا در هر دورى رسول فرستادى تا آنکه امر رسالت به حبیب گرامیت محمد صلى الله علیه و آله منتهى گردید
فَکَانَ کَمَا انْتَجَبْتَهُ سَیِّدَ مَنْ خَلَقْتَهُ وَ صَفْوَةَ مَنِ اصْطَفَیْتَهُ وَ أَفْضَلَ مَنِ اجْتَبَیْتَهُ وَ أَکْرَمَ مَنِ اعْتَمَدْتَهُ
و او چنانکه تواش برسالت برگزیدى سید و بزرگ خلایق بود و خاصه پیمبرانى که برسالت انتخاب فرمودى و افضل از هر کس که برگزیده توست و گرامیتر از تمام رسلى که معتمد تو بودند
قَدَّمْتَهُ عَلَى أَنْبِیَائِکَ وَ بَعَثْتَهُ إِلَى الثَّقَلَیْنِ مِنْ عِبَادِکَ وَ أَوْطَأْتَهُ مَشَارِقَکَ وَ مَغَارِبَکَ
بدین جهت او را بر همه رسولانت مقدم داشتى و بر تمام بندگانت از جن و انس مبعوث گردانیدى و شرق و غرب عالمت را زیر قدم فرمان رسالتش گستردى
وَ سَخَّرْتَ لَهُ الْبُرَاقَ وَ عَرَجْتَ بِرُوحِهِ (بِهِ) إِلَى سَمَائِکَ وَ أَوْدَعْتَهُ عِلْمَ مَا کَانَ وَ مَا یَکُونُ إِلَى انْقِضَاءِ خَلْقِکَ
و براق را مسخر او فرمودى و روح پاک وى را بسوى آسمان خود بمعراج بردى و علم گذشته و آینده تا انقضاء خلقت را به او به ودیعت سپردى
ثُمَّ نَصَرْتَهُ بِالرُّعْبِ وَ حَفَفْتَهُ بِجَبْرَئِیلَ وَ مِیکَائِیلَ وَ الْمُسَوِّمِینَ مِنْ مَلاَئِکَتِکَ
و آنگاه او را بواسطه رعب و ترس دشمن از او بر دشمنان مظفر و منصور گردانیدى و جبرئیل و میکائیل و دیگر فرشتگان با اسم و رسم و مقام را گرداگردش فرستادى
وَ وَعَدْتَهُ أَنْ تُظْهِرَ دِینَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ وَ ذَلِکَ بَعْدَ أَنْ بَوَّأْتَهُ مُبَوَّأَ صِدْقٍ مِنْ أَهْلِهِ
و به او فیروزى دینش را بر تمام ادیان عالم برغم مشرکان وعده فرمودى و این ظفر پس از آن بود که رسول اکرم (ص) را باز تو او را با فتح و ظفر به خانه کعبه مکان صدق اهل بیت باز گردانیدى
وَ جَعَلْتَ لَهُ وَ لَهُمْ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِی بِبَکَّةَ مُبَارَکاً وَ هُدًى لِلْعَالَمِینَ
و براى او و اهل بیتش آن خانه مکه را اول بیت و نخستین خانه براى عبادت بندگان مقرر فرمودى و وسیله هدایت عالمیان گردانیدى
فِیهِ آیَاتٌ بَیِّنَاتٌ مَقَامُ إِبْرَاهِیمَ وَ مَنْ دَخَلَهُ کَانَ آمِناً
که آن خانه آیات و نشانه اى آشکار ایمان و مقام ابراهیم خلیل بود و محل امن و امان بر هر کس که در آن داخل مى شد
وَ قُلْتَ إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً
و درباره خاندان رسول فرمودى البته خدا از شما اهل بیت رسول هر رجس و ناپاکى را دور مى سازد و کاملا پاک و مبرا مى گرداند
ثُمَّ جَعَلْتَ أَجْرَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ مَوَدَّتَهُمْ فِی کِتَابِکَ
آنگاه تو اى پروردگار در قرآنت اجر و مزد رسالت پیغمبرت صلى الله علیه و آله را محبت و دوستى امت نسبت به اهل بیت قرار دادى
فَقُلْتَ قُلْ لاَ أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَى وَ قُلْتَ مَا سَأَلْتُکُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَکُمْ
آنجا که فرمودى بگو اى رسول ما که من از شما امت اجر رسالتى جزمحبت اقارب و خویشاوندانم نمى خواهم و باز فرمودى همان اجر رسالتى را که خواستم باز بنفع شما خواستم
وَ قُلْتَ مَا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلاَّ مَنْ شَاءَ أَنْ یَتَّخِذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلاً
و باز فرمودى بگو اى رسول ما من از شما امت اجر رسالتى نمى خواهم جز آنکه شما راه خدا را پیش گیرید
فَکَانُوا هُمُ السَّبِیلَ إِلَیْکَ وَ الْمَسْلَکَ إِلَى رِضْوَانِکَ
پس اهل بیت رسول طریق و رهبر بسوى تواند و راه بهشت رضوان تواند
فَلَمَّا انْقَضَتْ أَیَّامُهُ أَقَامَ وَلِیَّهُ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِمَا وَ آلِهِمَا هَادِیاً
و هنگامى که دوران عمر پیغمبرت سپرى گشت وصى و جانشین خود على بن ابى طالب صلوات الله علیهما و آلهما را بهدایت امت برگماشت
إِذْ کَانَ هُوَ الْمُنْذِرَ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ هَادٍ فَقَالَ وَ الْمَلَأُ أَمَامَهُ مَنْ کُنْتُ مَوْلاَهُ فَعَلِیٌّ مَوْلاَهُ
و چون او منذر و براى هر قوم هادى امت بود پس رسول اکرم (ص) در حالى که امت همه در پیش بودند فرمود هر کس که من پیشوا و دوست و ولى او بودم پس از من على مولاى او خواهد بود
اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاَهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ
بارالها دوست بدار هر که على را دوست بدارد و دشمن بدار هر که على را دشمن بدارد و یارى کن هر که على را یارى کند و خوار ساز هر که على را خوار سازد
وَ قَالَ مَنْ کُنْتُ أَنَا نَبِیَّهُ فَعَلِیٌّ أَمِیرُهُ وَ قَالَ أَنَا وَ عَلِیٌّ مِنْ شَجَرَةٍ وَاحِدَةٍ وَ سَائِرُ النَّاسِ مِنْ شَجَرٍ شَتَّى
و باز فرمود هر کس من پیغمبر او هستم على (ع) امیر و فرماندار اوست و باز فرمود من و على هر دو شاخههاى یک درختیم و سایرین از درختهاى مختلفند
وَ أَحَلَّهُ مَحَلَّ هَارُونَ مِنْ مُوسَى فَقَالَ لَهُ أَنْتَ مِنِّی بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى إِلاَّ أَنَّهُ لاَ نَبِیَّ بَعْدِی
و پیغمبر (ص) على (ع) را نسبت به خود به مقام هارون نسبت به موسى نشانید جز آنکه فرمود پس از من پیغمبرى نیست
وَ زَوَّجَهُ ابْنَتَهُ سَیِّدَةَ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ وَ أَحَلَّ لَهُ مِنْ مَسْجِدِهِ مَا حَلَّ لَهُ وَ سَدَّ الْأَبْوَابَ إِلاَّ بَابَهُ
و باز رسول اکرم دختر گرامیش که سیده زنان عالم است به على تزویج فرمود و باز حلال کرد بر على آنچه بر خود پیغمبر حلال بود و باز تمام درهاى منازل اصحاب را که به مسجد رسول باز بود بحکم خدا بست غیر در خانه على
ثُمَّ أَوْدَعَهُ عِلْمَهُ وَ حِکْمَتَهُ فَقَالَ أَنَا مَدِینَةُ الْعِلْمِ وَ عَلِیٌّ بَابُهَا فَمَنْ أَرَادَ الْمَدِینَةَ وَ الْحِکْمَةَ فَلْیَأْتِهَا مِنْ بَابِهَا
آنگاه رسول اسرار علم و حکمتش را نزد على ودیعه گذاشت که فرمود من شهر علمم و على در آن شهر علم است پس هر که بخواهد در این مدینه علم و حکمت وارد شود از درگاهش باید وارد گردد
ثُمَّ قَالَ أَنْتَ أَخِی وَ وَصِیِّی وَ وَارِثِی لَحْمُکَ مِنْ لَحْمِی وَ دَمُکَ مِنْ دَمِی
آنگاه فرمود تو برادر من و وصى من و وارث من هستى گوشت و خون تو گوشت و خون من است
وَ سِلْمُکَ سِلْمِی وَ حَرْبُکَ حَرْبِی وَ الْإِیمَانُ مُخَالِطٌ لَحْمَکَ وَ دَمَکَ کَمَا خَالَطَ لَحْمِی وَ دَمِی
صلح و جنگ با تو صلح و جنگ با من است و ایمان (به خدا و حقایق الهیه) چنان با گوشت و خون تو آمیخته شده که با گوشت و خون من آمیخته اند
وَ أَنْتَ غَداً عَلَى الْحَوْضِ خَلِیفَتِی وَ أَنْتَ تَقْضِی دَیْنِی وَ تُنْجِزُ عِدَاتِی
و تو فردا جانشین من برحوض کوثر خواهى بود و پس از من تو اداء قرض من مى کنى و وعده هایم را انجام خواهى داد
وَ شِیعَتُکَ عَلَى مَنَابِرَ مِنْ نُورٍ مُبْیَضَّةً وُجُوهُهُمْ حَوْلِی فِی الْجَنَّةِ وَ هُمْ جِیرَانِی
و شیعیان تو در قیامت بر کرسیهاى نور با روى سفید در بهشت ابد گرداگرد من قرار گرفته اند و آنها در آنجا همسایه منند
وَ لَوْ لاَ أَنْتَ یَا عَلِیُّ لَمْ یُعْرَفِ الْمُؤْمِنُونَ بَعْدِی
اگر تو یا على بعد از من میان امتم نبودى اهل ایمان به مقام معرفت نمى رسیدند
وَ کَانَ بَعْدَهُ هُدًى مِنَ الضَّلاَلِ وَ نُوراً مِنَ الْعَمَى وَ حَبْلَ اللَّهِ الْمَتِینَ وَ صِرَاطَهُ الْمُسْتَقِیمَ
و همانا على بود که بعد از رسول اکرم امت را از ضلالت و گمراهى و کفر و نابینایى به مقام هدایت و بصیرت می رسانید او رشته محکم خدا و راه مستقیم حق براى امت است
لاَ یُسْبَقُ بِقَرَابَةٍ فِی رَحِمٍ وَ لاَ بِسَابِقَةٍ فِی دِینٍ وَ لاَ یُلْحَقُ فِی مَنْقَبَةٍ مِنْ مَنَاقِبِهِ
هیچکس به قرابت با رسول (ص) بر او سبقت نیافته و در اسلام و ایمان بر او سبقت نگرفته و نه کسى به او در مناقب و اوصاف کمال خواهد رسید
یَحْذُو حَذْوَ الرَّسُولِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِمَا وَ آلِهِمَا وَ یُقَاتِلُ عَلَى التَّأْوِیلِ وَ لاَ تَأْخُذُهُ فِی اللَّهِ لَوْمَةُ لاَئِمٍ
تنها قدم بقدم از پى رسول اکرم على راه پیمود که درود خدا بر هر دو و بر آل اطهارشان باد و على است که بر تأویل جنگ می کند و در راه رضاى خدا از ملامت و سرزنش بدگویان باک ندارد
قَدْ وَتَرَ فِیهِ صَنَادِیدَ الْعَرَبِ وَ قَتَلَ أَبْطَالَهُمْ وَ نَاوَشَ (نَاهَشَ) ذُؤْبَانَهُمْ
و در راه خدا خونهاى صنادید و گردنکشان عرب را بخاک ریخت و شجعان و پهلوانانشان را به قتل رسانید و سرکشان را مطیع و منقاد کرد
فَأَوْدَعَ قُلُوبَهُمْ أَحْقَاداً بَدْرِیَّةً وَ خَیْبَرِیَّةً وَ حُنَیْنِیَّةً وَ غَیْرَهُنَّ فَأَضَبَّتْ (فَأَصَنَّتْ) (فَأَصَنَّ) عَلَى عَدَاوَتِهِ
و دلهایشان را پر از حقد و کینه از واقعه جنگ بدر و حنین و خیبر و غیره ساخت و در اثر آن کینه پنهانى در دشمن او قیام کردند
وَ أَکَبَّتْ عَلَى مُنَابَذَتِهِ حَتَّى قَتَلَ النَّاکِثِینَ وَ الْقَاسِطِینَ وَ الْمَارِقِینَ
و به مبارزه و جنگ با او هجوم آوردند تا آنکه ناگزیر او هم با عهد شکنان امت و با ظالمان و ستمکاران و با خوارج مرتد از دین در نهروان بقتال برخاست
وَ لَمَّا قَضَى نَحْبَهُ وَ قَتَلَهُ أَشْقَى (الْأَشْقِیَاءِ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ) الْآخِرِینَ یَتْبَعُ أَشْقَى الْأَوَّلِینَ
و چون نوبت اجلش فرا رسید و شقیترین خلق آخر عالم به پیروى شقیترین خلق اول
لَمْ یُمْتَثَلْ أَمْرُ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فِی الْهَادِینَ بَعْدَ الْهَادِینَ
فرمان رسول اکرم صلى الله علیه و آله را امتثال نکردند و درباره هادیان خلق یکى بعد از دیگر
وَ الْأُمَّةُ مُصِرَّةٌ عَلَى مَقْتِهِ مُجْتَمِعَةٌ عَلَى قَطِیعَةِ رَحِمِهِ وَ إِقْصَاءِ وَلَدِهِ إِلاَّ الْقَلِیلَ مِمَّنْ وَفَى لِرِعَایَةِ الْحَقِّ فِیهِمْ
و امت همه کمر بر دشمنى آنها بسته و متفق شدند بر قطع رحم پیغمبر (ص) و دور کردن اولاد طاهرینش جز قلیلى از مؤمنان حقیقى که حق اولاد رسول را رعایت کردند
فَقُتِلَ مَنْ قُتِلَ وَ سُبِیَ مَنْ سُبِیَ وَ أُقْصِیَ مَنْ أُقْصِیَ
تا آنکه بظلم ستمکاران امت گروهى کشته و جمعى اسیر و فرقهاى دور از وطن شدند
وَ جَرَى الْقَضَاءُ لَهُمْ بِمَا یُرْجَى لَهُ حُسْنُ الْمَثُوبَةِ إِذْ کَانَتِ الْأَرْضُ لِلَّهِ یُورِثُهَا مَنْ یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَ الْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ
و قلم قضا بر آنها جارى شد به چیزى که امید از آن حسن ثواب و پاداش نیکو است چون زمین ملک خداست و هر که از بندگان را بخواهد وارث ملک زمین خواهد کرد عاقبت نیک عالم با اهل تقوى است
وَ سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنْ کَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولاً وَ لَنْ یُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ
و پروردگار ما از هر نقص و آلایش پاک و منزه است و وعده او قطعى و محقق الوقوع است و ابدا در وعده پروردگار خلاف نیست و در هر کار در کمال اقتدار و علم و حکمت است
فَعَلَى الْأَطَائِبِ مِنْ أَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِمَا وَ آلِهِمَا فَلْیَبْکِ الْبَاکُونَ
پس باید بر پاکان اهل بیت پیغمبر و على صلى الله علیهما و آله ما گریه کنند
وَ إِیَّاهُمْ فَلْیَنْدُبِ النَّادِبُونَ وَ لِمِثْلِهِمْ فَلْتُذْرَفِ (فَلْتَدُرَّ) الدُّمُوعُ وَ لْیَصْرُخِ الصَّارِخُونَ وَ یَضِجُّ (یَضِجَّ) الضَّاجُّونَ وَ یَعِجُّ (یَعِجَّ) الْعَاجُّونَ
و بر آن مظلومان عالم ندبه و افغان کنند و براى مثل آن بزرگواران اشک از دیدگان بارند و ناله و زارى و ضجه و شیون از دل برکشند
أَیْنَ الْحَسَنُ أَیْنَ الْحُسَیْنُ أَیْنَ أَبْنَاءُ الْحُسَیْنِ صَالِحٌ بَعْدَ صَالِحٍ وَ صَادِقٌ بَعْدَ صَادِقٍ
که کجاست حسن بن على کجاست حسین بن على کجایند فرزندان حسین آن پاکان عالم که هر یک بعد از دیگرى رهبر راه خدا و برگزیده از خلق خدا بودند
أَیْنَ السَّبِیلُ بَعْدَ السَّبِیلِ أَیْنَ الْخِیَرَةُ بَعْدَ الْخِیَرَةِ أَیْنَ الشُّمُوسُ الطَّالِعَةُ أَیْنَ الْأَقْمَارُ الْمُنِیرَةُ
کجا رفتند تابان خورشیدها و فروزان ماهها کجا رفتند درخشان ستارگان
أَیْنَ الْأَنْجُمُ الزَّاهِرَةُ أَیْنَ أَعْلاَمُ الدِّینِ وَ قَوَاعِدُ الْعِلْمِ أَیْنَ بَقِیَّةُ اللَّهِ الَّتِی لاَ تَخْلُو مِنَ الْعِتْرَةِ الْهَادِیَةِ
کجا رفتند آن رهنمایان دین و ارکان علم و دانش کجاست حضرت بقیة الله که عالم خالى از عترت هادى امت نخواهد بود
أَیْنَ الْمُعَدُّ لِقَطْعِ دَابِرِ الظَّلَمَةِ أَیْنَ الْمُنْتَظَرُ لِإِقَامَةِ الْأَمْتِ وَ الْعِوَجِ
کجاست آنکه براى برکندن ریشه ظالمان و ستمگران عالم مهیا گردید کجاست آنکه منتظریم اختلاف و کج رفتاریها را به راستى اصلاح کند
أَیْنَ الْمُرْتَجَى لِإِزَالَةِ الْجَوْرِ وَ الْعُدْوَانِ أَیْنَ الْمُدَّخَرُ لِتَجْدِیدِ الْفَرَائِضِ وَ السُّنَنِ
کجاست آنکه امید داریم اساس ظلم و عدوان را از عالم براندازد و کجاست آنکه براى تجدید فرایض و سنن ذخیره است
أَیْنَ الْمُتَخَیَّرُ (الْمُتَّخَذُ) لِإِعَادَةِ الْمِلَّةِ وَ الشَّرِیعَةِ أَیْنَ الْمُؤَمَّلُ لِإِحْیَاءِ الْکِتَابِ وَ حُدُودِهِ
کجاست آنکه براى برگردانیدن ملت و شریعت مقدس اسلام اختیار گردیده کجاست آنکه آرزومندیم کتاب آسمانى قرآن و حدود آن را احیا سازد
أَیْنَ مُحْیِی مَعَالِمِ الدِّینِ وَ أَهْلِهِ أَیْنَ قَاصِمُ شَوْکَةِ الْمُعْتَدِینَ أَیْنَ هَادِمُ أَبْنِیَةِ الشِّرْکِ وَ النِّفَاقِ
کجاست آنکه دین و ایمان و اهل ایمان را زنده گرداند کجاست آنکه شوکت ستمکاران را درهم مى شکند کجاست آنکه بنا و سازمانهاى شرک و نفاق را ویران مى کند
أَیْنَ مُبِیدُ أَهْلِ الْفُسُوقِ وَ الْعِصْیَانِ وَ الطُّغْیَانِ أَیْنَ حَاصِدُ فُرُوعِ الْغَیِّ وَ الشِّقَاقِ (النِّفَاقِ)
کجاست آنکه اهل فسق و عصیان و ظلم و طغیان را نابود مى گرداند کجاست آنکه نهال گمراهى و دشمنى و عناد را از زمین بر مى کند
أَیْنَ طَامِسُ آثَارِ الزَّیْغِ وَ الْأَهْوَاءِ أَیْنَ قَاطِعُ حَبَائِلِ الْکِذْبِ (الْکَذِبِ) وَ الاِفْتِرَاءِ
کجاست آنکه آثار اندیشه باطل و هواهاى نفسانى را محو و نابود مىسازد کجاست آنکه حبل و دسیسه هاى دروغ و افتراء را از ریشه قطع خواهد کرد
أَیْنَ مُبِیدُ الْعُتَاةِ وَ الْمَرَدَةِ أَیْنَ مُسْتَأْصِلُ أَهْلِ الْعِنَادِ وَ التَّضْلِیلِ وَ الْإِلْحَادِ أَیْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِیَاءِ وَ مُذِلُّ الْأَعْدَاءِ
کجاست آنکه متکبران سرکش عالم را هلاک و نابود مى گرداند کجاست آنکه مردم ملحد معاند با حق را و گمراه کننده خلق را ریشه کن خواهد کرد کجاست آنکه دوستان خدا را عزیز و دشمنان خدا را ذلیل خواهد کرد
أَیْنَ جَامِعُ الْکَلِمَةِ (الْکَلِمِ) عَلَى التَّقْوَى أَیْنَ بَابُ اللَّهِ الَّذِی مِنْهُ یُؤْتَى
کجاست آنکه مردم را بر وحدت کلمه تقوى و دین مجتمع مى سازد کجاست باب اللهى که از آن درگاه وارد می شوند
أَیْنَ وَجْهُ اللَّهِ الَّذِی إِلَیْهِ یَتَوَجَّهُ الْأَوْلِیَاءُ أَیْنَ السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَیْنَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاءِ
کجاست آن وجه اللهى که دوستان خدا بسوى او روى آورند کجاست آن وسیله حق که بین آسمان و زمین پیوسته است
أَیْنَ صَاحِبُ یَوْمِ الْفَتْحِ وَ نَاشِرُ رَایَةِ الْهُدَى أَیْنَ مُؤَلِّفُ شَمْلِ الصَّلاَحِ وَ الرِّضَا
کجاست صاحب روز فتح و برافرازنده پرچم هدایت در جهانیان کجاست آنکه پریشانیهاى خلق را اصلاح و دلها را خشنود مى سازد
أَیْنَ الطَّالِبُ بِذُحُولِ الْأَنْبِیَاءِ وَ أَبْنَاءِ الْأَنْبِیَاءِ أَیْنَ الطَّالِبُ (الْمُطَالِبُ) بِدَمِ الْمَقْتُولِ بِکَرْبَلاَءَ
کجاست آنکه از ظلم و ستم امت بر پیغمبران و اولاد پیغمبران دادخواهى مى کند کجاست آنکه از خون شهید کربلا انتقام خواهد کشید
أَیْنَ الْمَنْصُورُ عَلَى مَنِ اعْتَدَى عَلَیْهِ وَ افْتَرَى
کجاست آنکه خدا بر متعدیان و مفتریان و ستمکارانش او را مظفر و منصور مى گرداند
أَیْنَ الْمُضْطَرُّ الَّذِی یُجَابُ إِذَا دَعَا أَیْنَ صَدْرُ الْخَلاَئِقِ (الْخَلاَئِفِ) ذُو الْبِرِّ وَ التَّقْوَى
کجاست آنکه دعاى خلق پریشان و مضطر را اجابت مى کند کجاست امام قائم و صدر نشین عالم داراى نیکوکارى و تقوى
أَیْنَ ابْنُ النَّبِیِّ الْمُصْطَفَى وَ ابْنُ عَلِیٍّ الْمُرْتَضَى وَ ابْنُ خَدِیجَةَ الْغَرَّاءِ وَ ابْنُ فَاطِمَةَ الْکُبْرَى
کجاست فرزند پیغمبر محمد مصطفى (ص) و فرزند على مرتضى و فرزند خدیجه بلند مقام و فرزند فاطمه زهرا بزرگترین زنان عالم
بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی وَ نَفْسِی لَکَ الْوِقَاءُ وَ الْحِمَى یَا ابْنَ السَّادَةِ الْمُقَرَّبِینَ یَا ابْنَ النُّجَبَاءِ الْأَکْرَمِینَ
پدر و مادرم فداى تو و جانم نگهدار و حامى ذات پاک تو باد اى فرزند بزرگان مقربان خدا اى فرزند اصیل و شریف و بزرگوارترین اهل عالم
یَا ابْنَ الْهُدَاةِ الْمَهْدِیِّینَ (الْمُهْتَدِینَ) یَا ابْنَ الْخِیَرَةِ الْمُهَذَّبِینَ یَا ابْنَ الْغَطَارِفَةِ الْأَنْجَبِینَ
اى فرزند هادیان هدایت یافته اى فرزند بهترین مردان مهذب اى فرزندمهتران شرافتمندان خلق
یَا ابْنَ الْأَطَائبِ الْمُطَهَّرِینَ (الْمُسْتَظْهَرِینَ) یَا ابْنَ الْخَضَارِمَةِ الْمُنْتَجَبِینَ یَا ابْنَ الْقَمَاقِمَةِ الْأَکْرَمِینَ (الْأَکْبَرِینَ)
اى فرزند نیکوترین پاکان عالم اى فرزند جوانمردان برگزیدگان اى فرزند مهتر گرامى تران
یَا ابْنَ الْبُدُورِ الْمُنِیرَةِ یَا ابْنَ السُّرُجِ الْمُضِیئَةِ یَا ابْنَ الشُّهُبِ الثَّاقِبَةِ یَا ابْنَ الْأَنْجُمِ الزَّاهِرَةِ
اى فرزند تابان ماه ها و فروزان چراغها و درخشان ستارگان
یَا ابْنَ السُّبُلِ الْوَاضِحَةِ یَا ابْنَ الْأَعْلاَمِ اللاَّئِحَةِ یَا ابْنَ الْعُلُومِ الْکَامِلَةِ یَا ابْنَ السُّنَنِ الْمَشْهُورَةِ
اى فرزند راه هاى روشن خدا اى فرزند نشانهاى آشکار حق اى فرزند علوم کامل الهى اى فرزند سنن و قوانین معروف آسمانى
یَا ابْنَ الْمَعَالِمِ الْمَأْثُورَةِ یَا ابْنَ الْمُعْجِزَاتِ الْمَوْجُودَةِ یَا ابْنَ الدَّلاَئِلِ الْمَشْهُودَةِ (الْمَشْهُورَةِ)
اى فرزند معالم و آثار ایمان که مذکور است اى فرزند معجزات محقق و موجود اى فرزند راهنمایان محقق و مشهود خلق
یَا ابْنَ الصِّرَاطِ الْمُسْتَقِیمِ یَا ابْنَ النَّبَإِ الْعَظِیمِ یَا ابْنَ مَنْ هُوَ فِی أُمِّ الْکِتَابِ لَدَى اللَّهِ عَلِیٌّ حَکِیمٌ
اى فرزند صراط مستقیم خدا اى فرزند نبأ عظیم اى فرزند کسى که در ام الکتاب نزد خدا على و حکیم است
یَا ابْنَ الْآیَاتِ وَ الْبَیِّنَاتِ یَا ابْنَ الدَّلاَئِلِ الظَّاهِرَاتِ یَا ابْنَ الْبَرَاهِینِ الْوَاضِحَاتِ الْبَاهِرَاتِ
اى فرزند آیات مبینات اى فرزند ادله روشن حق اى فرزند برهانهاى واضح و آشکار خدا
یَا ابْنَ الْحُجَجِ الْبَالِغَاتِ یَا ابْنَ النِّعَمِ السَّابِغَاتِ یَا ابْنَ طه وَ الْمُحْکَمَاتِ یَا ابْنَ یس وَ الذَّارِیَاتِ
اى فرزند حجتهاى بالغه الهى اى فرزند نعمتهاى عام الهى اى فرزند طه و محکمات قرآن و یاسین و ذاریات
یَا ابْنَ الطُّورِ وَ الْعَادِیَاتِ یَا ابْنَ مَنْ دَنَا فَتَدَلَّى فَکَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنَى دُنُوّاً وَ اقْتِرَاباً مِنَ الْعَلِیِّ الْأَعْلَى
اى فرزند سوره طور و عادیات اى فرزند مقام ختمى مرتبت (ص) که نسبت به حضرت على اعلاى الهى مقربترین مقام است
لَیْتَ شِعْرِی أَیْنَ اسْتَقَرَّتْ بِکَ النَّوَى بَلْ أَیُّ أَرْضٍ تُقِلُّکَ أَوْ ثَرَى أَ بِرَضْوَى أَوْ غَیْرِهَا أَمْ ذِی طُوًى
کاش مى دانستم که کجا دلها به ظهور تو قرار و آرام خواهد یافت آیا به کدام سرزمین اقامت دارى آیا به زمین رضوا یا غیر آن یا به دیار ذو طوى متمکن گردیده اى
عَزِیزٌ عَلَیَّ أَنْ أَرَى الْخَلْقَ وَ لاَ تُرَى وَ لاَ أَسْمَعَ (أَسْمَعُ) لَکَ حَسِیساً وَ لاَ نَجْوَى
بسیار سخت است بر من که خلق را همه ببینم و تو را نبینم و هیچ از تو صدایى حتى آهسته هم به گوش من نرسد
عَزِیزٌ عَلَیَّ أَنْ تُحِیطَ بِکَ دُونِیَ (لاَ تُحِیطَ بِی دُونَکَ) الْبَلْوَى وَ لاَ یَنَالَکَ مِنِّی ضَجِیجٌ وَ لاَ شَکْوَى
بسیار سخت است بر من بواسطه فراق تو نزدیک من رنج و بلوى احاطه کند و ناله زار من به حضرتت نرسد - و شکوه به تو نتوانم
بِنَفْسِی أَنْتَ مِنْ مُغَیَّبٍ لَمْ یَخْلُ مِنَّا بِنَفْسِی أَنْتَ مِنْ نَازِحٍ مَا نَزَحَ (یَنْزَحُ) عَنَّا
به جانم قسم که تو آن حقیقت پنهانى که دور از ما نیستى به جانم قسم که تو آن شخص جدا از مایى که ابدا جدا نیستى
بِنَفْسِی أَنْتَ أُمْنِیَّةُ شَائِقٍ یَتَمَنَّى مِنْ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ ذَکَرَا فَحَنَّا بِنَفْسِی أَنْتَ مِنْ عَقِیدِ عِزٍّ لاَ یُسَامَى
به جانم قسم که تو همان آرزوى قلبى و مشتاق الیه مرد و زن اهل ایمانى که هر دلى از یادت ناله شوق مىزند به جانم قسم که تو از سرشت عزتى که بر شما هیچکس برترى نخواهد یافت
بِنَفْسِی أَنْتَ مِنْ أَثِیلِ مَجْدٍ لاَ یُجَارَى (یُحَاذَى) بِنَفْسِی أَنْتَ مِنْ تِلاَدِ نِعَمٍ لاَ تُضَاهَى
و رکن اصیل مجد و شرافت هستید که هیچکس همانند شما نخواهد گردید به جانم قسم که تو از آن نعمتهاى خاص خدایى که مثل و مانند نخواهد داشت
بِنَفْسِی أَنْتَ مِنْ نَصِیفِ شَرَفٍ لاَ یُسَاوَى إِلَى مَتَى أَحَارُ (أَجْأَرُ) فِیکَ یَا مَوْلاَیَ
به جانم قسم که تو از آن خاندان عدالت و شرفى که احدى برابرى با شما نتواند کرد اى مولاى من تا کى در شما حیران و سرگردان باشم
وَ إِلَى مَتَى وَ أَیَّ خِطَابٍ أَصِفُ فِیکَ وَ أَیَّ نَجْوَى عَزِیزٌ عَلَیَّ أَنْ أُجَابَ دُونَکَ وَ (أَوْ) أُنَاغَى
تا به کى و به چگونه خطابى درباره تو توصیف کنم و چگونه راز دل گویم اى مولاى من بر من بسى سخت است و مشکل که پاسخ از غیر تو یابم
عَزِیزٌ عَلَیَّ أَنْ أَبْکِیَکَ وَ یَخْذُلَکَ الْوَرَى عَزِیزٌ عَلَیَّ أَنْ یَجْرِیَ عَلَیْکَ دُونَهُمْ مَا جَرَى
سخت و مشکل است بر من که بگریم از تو و خلق تو را واگذارند سخت و مشکل است بر من که بر تو دون دیگرى این جریان پیش آمد
هَلْ مِنْ مُعِینٍ فَأُطِیلَ مَعَهُ الْعَوِیلَ وَ الْبُکَاءَ هَلْ مِنْ جَزُوعٍ فَأُسَاعِدَ جَزَعَهُ إِذَا خَلاَ
آیا کسى هست که مرا یارى کند تا بسى ناله فراق و فریاد و فغان طولانى از دل برکشم کسى هست که جزع و زارى کند
هَلْ قَذِیَتْ عَیْنٌ فَسَاعَدَتْهَا عَیْنِی عَلَى الْقَذَى هَلْ إِلَیْکَ یَا ابْنَ أَحْمَدَ سَبِیلٌ فَتُلْقَى
آیا چشمى مى گرید تا چشم من هم با او مساعدت کند و زار زار بگرید اى پسر پیغمبر آیا بسوى تو راه ملاقاتى هست
هَلْ یَتَّصِلُ یَوْمُنَا مِنْکَ بِعِدَةٍ (بِغَدِهِ) فَنَحْظَى مَتَى نَرِدُ مَنَاهِلَکَ الرَّوِیَّةَ فَنَرْوَى
آیا امروز به فردایى مى رسد که به دیدار جمالت محظوظ شویم آیا کى شود که بر جویبارهاى رحمت درآییم و سیراب شویم
مَتَى نَنْتَقِعُ مِنْ عَذْبِ مَائِکَ فَقَدْ طَالَ الصَّدَى مَتَى نُغَادِیکَ وَ نُرَاوِحُکَ فَنَقِرَّ عَیْناً (فَتَقَرَّ عُیُونُنَا)
کى شود که از چشمه آب زلال تو ما بهره مند شویم که عطش ما طولانى گشت کى شود که ما با تو صبح و شام کنیم تا چشم ما به جمالت روشن شود
مَتَى تَرَانَا (وَ) نَرَاکَ وَ قَدْ نَشَرْتَ لِوَاءَ النَّصْرِ تُرَى
کى شود که تو ما را و ما تو را ببینیم هنگامى که پرچم نصرت و فیروزى در عالم برافراشته اى
أَ تَرَانَا نَحُفُّ بِکَ وَ أَنْتَ تَؤُمُّ الْمَلَأَ وَ قَدْ مَلَأْتَ الْأَرْضَ عَدْلاً
آیا خواهى دید که ما به گرد تو حلقه زده و تو با سپاه تمام روى زمین را پر از عدل و داد کرده باشى
وَ أَذَقْتَ أَعْدَاءَکَ هَوَاناً وَ عِقَاباً وَ أَبَرْتَ الْعُتَاةَ وَ جَحَدَةَ الْحَقِ
و دشمنانت را کیفر خوارى و عقاب بچشانى و سرکشان و کافران و منکران خدا را نابود گردانى
وَ قَطَعْتَ دَابِرَ الْمُتَکَبِّرِینَ وَ اجْتَثَثْتَ أُصُولَ الظَّالِمِینَ وَ نَحْنُ نَقُولُ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
و ریشه متکبران عالم و ستمکاران جهان را از بیخ برکنى و ما با خاطر شاد به الحمد لله رب العالمین لب برگشاییم
اللَّهُمَّ أَنْتَ کَشَّافُ الْکُرَبِ وَ الْبَلْوَى وَ إِلَیْکَ أَسْتَعْدِی فَعِنْدَکَ الْعَدْوَى وَ أَنْتَ رَبُّ الْآخِرَةِ وَ الدُّنْیَا (الْأُولَى)
اى خدا تو برطرف کننده غم و اندوه دلهایى من از تو داد دل مىخواهم که تویى دادخواه و تو خداى دنیا و آخرتى
فَأَغِثْ یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ عُبَیْدَکَ الْمُبْتَلَى وَ أَرِهِ سَیِّدَهُ یَا شَدِیدَ الْقُوَى
بارى به داد ما برس اى فریادرس فریادخواهان بندگان ضعیف بلا و ستم رسیده را دریاب و سید او را براى او ظاهر گردان اى خداى بسیار مقتدر و توانا
وَ أَزِلْ عَنْهُ بِهِ الْأَسَى وَ الْجَوَى وَ بَرِّدْ غَلِیلَهُ یَا مَنْ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى وَ مَنْ إِلَیْهِ الرُّجْعَى وَ الْمُنْتَهَى
لطف کن و ما را بظهورش از غم و اندوه و سوز دل برهان و حرارت قلب ما را فرو نشان اى خدایى که بر عرش استقرار ازلى دارى و رجوع همه عالم بسوى توست و منتهى بحضرت توست
اللَّهُمَّ وَ نَحْنُ عَبِیدُکَ التَّائِقُونَ (الشَّائِقُونَ) إِلَى وَلِیِّکَ الْمُذَکِّرِ بِکَ
اى خدا ما بندگان حقیرت مشتاق ظهور ولى توایم که او یادآور تو
وَ بِنَبِیِّکَ خَلَقْتَهُ لَنَا عِصْمَةً وَ مَلاَذاً وَ أَقَمْتَهُ لَنَا قِوَاماً وَ مَعَاذاً وَ جَعَلْتَهُ لِلْمُؤْمِنِینَ مِنَّا إِمَاماً
و رسول توست تو او را آفریده اى براى عصمت و نگاهدارى و پناه دین و ایمان ما و او را برانگیخته اى تا قوام و حافظ و پناه خلق باشد و او را براى اهل ایمان از ما بندگانت پیشوا قرار دادى
فَبَلِّغْهُ مِنَّا تَحِیَّةً وَ سَلاَماً وَ زِدْنَا بِذَلِکَ یَا رَبِّ إِکْرَاماً وَ اجْعَلْ مُسْتَقَرَّهُ لَنَا مُسْتَقَرّاً وَ مُقَاماً
پس تو از ما بآن حضرت سلام و تحیت برسان و بدین واسطه مزید کرامت ما گردان و مقام آن حضرت را مقام و منزل شیعیان قرار ده
وَ أَتْمِمْ نِعْمَتَکَ بِتَقْدِیمِکَ إِیَّاهُ أَمَامَنَا حَتَّى تُورِدَنَا جِنَانَکَ (جَنَّاتِکَ) وَ مُرَافَقَةَ الشُّهَدَاءِ مِنْ خُلَصَائِکَ
و بواسطه پیشوایى او بر ما نعمتت را تمام گردان تا آن بزرگوار به هدایتش ما را در بهشتهاى تو داخل سازد و با شهیدان راه تو و دوستان خاص تو رفیق گرداند
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ جَدِّهِ (وَ) رَسُولِکَ السَّیِّدِ الْأَکْبَرِ
اى خدا درود فرست بر محمد و آل محمد و باز هم درود فرست بر محمد جد امام زمان که رسول تو و سید و بزرگترین پیغمبران است
وَ عَلَى ( عَلِیٍّ ) أَبِیهِ السَّیِّدِ الْأَصْغَرِ وَ جَدَّتِهِ الصِّدِّیقَةِ الْکُبْرَى فَاطِمَةَ بِنْتِ مُحَمَّدٍ
و بر على جد دیگرش که سید سلحشور حملهور در راه جهاد توست و بر جده او صدیقه کبرى فاطمه دختر حضرت محمد (ص)
وَ عَلَى مَنِ اصْطَفَیْتَ مِنْ آبَائِهِ الْبَرَرَةِ وَ عَلَیْهِ
و بر آنان که تو برگزیدى از پدران نیکوکار او بر همه آنان و بر او
أَفْضَلَ وَ أَکْمَلَ وَ أَتَمَّ وَ أَدْوَمَ وَ أَکْثَرَ وَ أَوْفَرَ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَصْفِیَائِکَ وَ خِیَرَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ
بهتر و کاملتر و پیوسته و دائمى و بیشترو وافرترین درود و رحمتى فرست که بر احدى از برگزیدگان و نیکان خلقت چنین رحمتى کامل عطا کردى
وَ صَلِّ عَلَیْهِ صَلاَةً لاَ غَایَةَ لِعَدَدِهَا وَ لاَ نِهَایَةَ لِمَدَدِهَا وَ لاَ نَفَادَ لِأَمَدِهَا
و باز رحمت و درود فرست بر او رحمتى که شمارش بى حد و انبساطش بى انتها باشد و زمانش بى پایان باشد
اللَّهُمَّ وَ أَقِمْ بِهِ الْحَقَّ وَ أَدْحِضْ بِهِ الْبَاطِلَ وَ أَدِلْ بِهِ أَوْلِیَاءَکَ وَ أَذْلِلْ بِهِ أَعْدَاءَکَ
اى خدا و بواسطه وجود آن حضرت دین حق را پاینده دار و اهل باطل را محو و نابود ساز و دوستانت را با آن حضرت هدایت فرما و دشمنانت را بواسطه او ذلیل و خوار گردان
وَ صِلِ اللَّهُمَّ بَیْنَنَا وَ بَیْنَهُ وُصْلَةً تُؤَدِّی إِلَى مُرَافَقَةِ سَلَفِهِ
و اى خداى منان ما و او را پیوند و اتصالى کامل ده که منتهى شود به رفاقت ما با پدرانش
وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ یَأْخُذُ بِحُجْزَتِهِمْ وَ یَمْکُثُ فِی ظِلِّهِمْ
و ما را از آن کسان قرار ده که چنگ به دامان آن بزرگواران زده است و در سایه آنان زیست مى کند
وَ أَعِنَّا عَلَى تَأْدِیَةِ حُقُوقِهِ إِلَیْهِ وَ الاِجْتِهَادِ فِی طَاعَتِهِ وَ اجْتِنَابِ مَعْصِیَتِهِ وَ امْنُنْ عَلَیْنَا بِرِضَاهُ
و ما را بر اداء حقوق آن حضرتش و جهد و کوشش در طاعتش و دورى از عصیانش یارى فرما و بر ما به رضا و خشنودى آن حضرت منت گذار
وَ هَبْ لَنَا رَأْفَتَهُ وَ رَحْمَتَهُ وَ دُعَاءَهُ وَ خَیْرَهُ مَا نَنَالُ بِهِ سَعَةً مِنْ رَحْمَتِکَ وَ فَوْزاً عِنْدَکَ
و رأفت و مهربانى و دعاء خیر و برکت وجود مقدسش را به ما موهبت فرما تا بدین واسطه ما به رحمت واسعه و فوز سعادت نزد تو نایل شویم
وَ اجْعَلْ صَلاَتَنَا بِهِ مَقْبُولَةً وَ ذُنُوبَنَا بِهِ مَغْفُورَةً وَ دُعَاءَنَا بِهِ مُسْتَجَاباً
و بواسطه آن حضرت نماز ما را مقبول و گناهان ما را آمرزیده و دعاى ما را مستجاب ساز
وَ اجْعَلْ أَرْزَاقَنَا بِهِ مَبْسُوطَةً وَ هُمُومَنَا بِهِ مَکْفِیَّةً وَ حَوَائِجَنَا بِهِ مَقْضِیَّةً
و روزیهاى ما را بواسطه او وسیع و هم و غم ما را برطرف و حاجتهاى ما را برآورده گردان
وَ أَقْبِلْ إِلَیْنَا بِوَجْهِکَ الْکَرِیمِ وَ اقْبَلْ تَقَرُّبَنَا إِلَیْکَ
و بر ما به وجه کریم اقبال و توجه فرما و تقرب و توسل ما را بسوى خود بپذیر
وَ انْظُرْ إِلَیْنَا نَظْرَةً رَحِیمَةً نَسْتَکْمِلْ بِهَا الْکَرَامَةَ عِنْدَکَ
و بر ما به رحمت و لطف نظر فرما تا ما بدان نظر لطف کرامت نزد تو را به حد کمال رسانیم
ثُمَّ لاَ تَصْرِفْهَا عَنَّا بِجُودِکَ وَ اسْقِنَا مِنْ حَوْضِ جَدِّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ بِکَأْسِهِ وَ بِیَدِهِ
آنگاه دیگر هرگز نظر لطف را از ما به کرمت باز مگیر و ما را از حوض کوثر جدش پیغمبر صلى الله علیه و آله به کاسه او و به دست او سیراب کن
رَیّاً رَوِیّاً هَنِیئاً سَائِغاً لاَ ظَمَأَ بَعْدَهُ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
سیرابى کامل گوارایى خوش که بعد از آن سیراب شدن دیگر تشنه نشویم اى مهربانترین مهربانان عالم.
پس نماز زیارت بجا مى آورى بنحوى که گذشت و دعا مى کنى به آنچه خواهى که به اجابت خواهد رسید إن شاء الله
منبع:ایران صدا
